تبادل لینک هوشمند 
تقویم ماه ذی‌القعده
اوّل ذی‌القعده:
بنا بر نقلی، اوّل ذی‌القعده سال 173 هجری، روز میلاد حضرت فاطمه معصومه(علیها السلام)است.(1)
یازدهم ذی‌القعده:
روز یازدهم ماه (سال 148 هجری قمری) روز میلاد مسعود امام علی بن موسی‌الرضا(علیهما السلام) است.(2)
بیست و سوم ماه ذی‌القعده:
(سال 203) طبق برخی از روایات شهادت همان حضرت است و زیارت آن حضرت در چنین روزی مناسب است. (هرچند معروف در شهادت آن حضرت «آخر ماه صفر» است).(3)
بیست و پنجم ماه ذی‌القعده:
طبق روایتی از امام رضا(علیه‌السلام) روز دحوالأرض است
(روزی است که نخستین خشکی‌ها از زیر آب - که تمام روی زمین را فراگرفته بود -
سر برآورد و مطابق بعضی از روایات، نخستین جایی که از زیر آب بیرون آمد و خشک شد
و سپس گسترش یافت، سرزمین «مکّه» و به خصوص محلّ «خانه کعبه» بود و لذا مکّه «ام‌القری» ]= مادر همه آبادی‌ها[ نام گرفت).(4)
آخر ماه ذی‌القعده:
(سال 220 هجری قمری) روز شهادت امام نهم، امام محمد تقی(علیه‌السلام)است که به زهر
«معتصم عبّاسی» در بغداد مسموم و شهید گشت در حالی که بیش از 25 سال از عمر
مبارکش نمی‌گذشت; بدن مطهّر آن حضرت را به کاظمین که نزدیک بغداد است آوردند و
در کنار جدّ بزرگوارش امام موسی بن جعفر(علیهما السلام) به خاک سپردند و انتخاب
نام کاظمین بر آن شهر به همین مناسبت است (قبلاً آن جا را «مقابر قریش» می‌نامیدند).(5)
در حدیثی آمده است که خود آن حضرت می‌فرمود:
«اَلْفَرَجُ بَعْدَ الْمأمُونِ بِثَلاثینَ شَهْراً; آسودگی من بعد از مرگ مأمون به فاصله سی ماه خواهد بود».(6)
که این جمله اشاره‌ای به شهادت آن حضرت بعد از دو سال و نیم (30 ماه)
بعد از مرگ مأمون بود. همچنین نشان می‌دهد که آن بزرگوار تا چه حد به خاطر فشارهای دستگاه بنی عبّاس در زحمت بودند.
توبه‌ای منقول از پیامبر اکرم صلوات الله علیه و فضیلت توبه و استغفار
برای به دست آوردن طاعت خدا در این ماه قبل از هر چیز از تمام مسائلی که قبلاً گرفتار آن بودی توبه کن؛ توبه‌ای صادقانه.
روایت شده که رسول خدا صلوات الله علیه در روز یکشنبه ماه ذی‌القعده فرمود:
مردم! کدام یک از شما می‌خواهید توبه کنید؟ راوی می‌گوید: گفتیم: رسول خدا!
همه ما می‌خواهیم توبه کنیم. حضرت فرمودند: غسل کرده، وضو گرفته
و چهار رکعت نماز به جا آورید. در هر رکعت یک بار (فاتحةالکتاب)، سه بار
(قل هو الله احد) و یک بار معوذتین (قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق) بخوانید.
آنگاه هفتاد بار استغفار نموده و در پایان (لا حول و لا قوة الا بالله) بگویید. سپس بگویید:
«یا عزیز! یا غفار! اغفرلی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانه لا یغفر الذنوب الا انت»
ای عزیز! ای بخشاینده! گناهان من و گناهان تمام مردان و زنان مؤمن را ببخش که جز تو کسی گناهان را نمی‌بخشد.
آنگاه فرمود: بنده‌ای از امت من چنین عملی را انجام نمی‌دهد مگر این که از آسمان به او ندا می‌رسد:
بنده خدا! عمل را از نو شروع کن که توبه تو قبول، و گناهانت بخشیده شد.
فرشته دیگری از زیر عرش ندا می‌کند: ای بنده! مبارک باد بر تو و بر خانواده و خاندانت.
منادی دیگری صدا می‌زند: در روز قیامت، دشمنانت را از تو راضی می‌نمایند. فرشته دیگری ندا می‌کند:
ای بنده! با ایمان از دنیا می‌روی؛ دینت از تو گرفته نشده و قبر تو نورانی و وسیع خواهد شد.
منادی دیگر صدا می‌زند: پدر و مادرت از تو راضی می‌شوند، گرچه خشمگین باشند؛
پدر و مادر و خاندانت بخشیده شده و در دنیا و آخرت خوش رزق خواهی بود. جبرئیل ندا می‌کند:
من با فرشته مرگ پیش تو آمده و به او دستور می‌دهم که با تو خوش رفتار بوده،
به خاطر مرگ آسیبی به تو نرسانیده و به نرمی روح را از بدنت خارج نماید. گفتیم:
رسول خدا! اگر کسی در زمان دیگری چنین بگوید چطور؟ فرمودند:
چیزهایی را که گفتم برای او نیز خواهد بود. جبرئیل این مطالب را در شب معراج به من گفت.
امام باقر علیه‌السلام فرمودند: خداوند از توبه بنده خود بیش از شخصی که در شب دراز
و بسیار تاریک مرکب سواری و آذوقه خود را گم کرده و سپس پیدا کند، خوشحال می‌شود.
شب مبارک نیمه ذیقعده
از کارهای مهم این ماه اعمال شب نیمه(پانزدهم)آن است:
سرور ما قدس سره در اقبال از احمد بن جعفر بن شاذان روایت کرده است که گفت:
از پیامبر صلوات الله علیه روایت شده است که: شب پانزدهم ذی‌القعده شب مبارکی است.
خداوند در آن با رحمت به بندگان مؤمنش می‌نگرد. پاداش کسی که در آن با عمل از خداوند
فرمان برداری کند، مانند پاداش صد روزه دار ملازم مسجد که به اندازه
یک چشم به هم زدن نیز نافرمانی خدا را ننموده اند، می‌باشد.
بنابراین انسان باید در نیمه شب مشغول به طاعت خداوند شده و به دعا و نماز بپردازد.
زیرا روایت شده است: کسی در این شب چیزی از خدا نمی‌خواهد مگر اینکه به او عنایت می‌فرماید.
ویژگی طاعت و عبادت این شب
طاعت و عبادت، در این شب از این جهت که مشهور نبوده و مردم کمتر،
در آن به طاعت خدا مشغول می‌گردند، آن را از سایر شب‌های مشهور ممتاز می‌گرداند.
که این مطلب نزد اهل مراقبت مهم است. زیرا توجه، در زمان غفلت عموم، از مراقبات
مهم و باعث سرعت اجابت است. و نیز اعمال آن نزد خداوند بزرگ‌تر و به قبول نزدیکتر است و اجر بیشتری دارد.
اعمال روز بیست و پنجم، روز دحوالارض
کار مهم در این ماه آگاهی از نعمت‌هایی است که خداوند در روز دحوالارض(گسترش زمین)
به بشر ارزانی داشته است. زیرا آگاهی از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبه شکر است.
در روایات زیادی آمده است که در بیست و پنجم ذی‌القعده کعبه نصب گردیده،
زمین گسترده شده، آدم پایین آمده، خلیل و عیسی علیهماالسلام متولد شدند و رحمت پخش شده است.
از امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد،
در بیست و پنجم ذی‌القعده بود. کسی که این روز را روزه داشته و شبش را به عبادت بایستد،
عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت.
هر گروهی که در این روز برای ذکر پروردگار بزرگشان گرد هم آیند، پراکنده نمی‌گردند مگر این که خواسته آنان داده می‌شود.
نظرات شما عزیزان:
کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟
چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي
اي آنکه در حجابت درياي نور داري
من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟
برعکس چشمهايم چشمي صبور داري
از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما
کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟
در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت
کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟
برچسب ها :
